Zoveel uitdagingen in de zorg, waar te beginnen?

“Onze medewerkers staan hier echt centraal.”, ik hoor het de hr manager van de gehandicaptenzorginstelling met wie ik onlangs sprak nog zeggen. Maar is dat ook echt zo? En wat betekent dat dan? Als we onze medewerkers écht centraal stellen, wat doen we er dan aan om ze dat ook te laten zien en voelen? Hoe zorgen we dat het geen loze beloftes worden (ook al zijn de intenties oprecht)? En wat kun je als instelling doen om hier daadwerkelijk handen en voeten aan te geven? 

Het begint bij urgentiegevoel

Met regelmaat verbaas ik mij over het gebrek aan urgentiegevoel. Het is allang vijf óver twaalf in de zorg. Er zijn te weinig mensen om de zorg te verlenen, waardoor de inhuur van externen in de miljoenen loopt. Met als uiteindelijk gevolg: het feit dat we niet de kwaliteit van zorg kunnen bieden die nodig is. Kortom: de cliënt of patiënt leidt eronder. De hartoperatie van mevrouw Tahiri kan niet plaatsvinden of meneer De Vries die in een verzorgingstehuis woont kan niet dagelijks onder de douche. Ergo sum: de core business van de zorg vindt geen doorgang. 

Toch ontbreekt het vaak nog aan urgentiegevoel in de zorg, zo lijkt het. “We vinden [recruitment/leiderschap/obboarding] écht heel belangrijk binnen onze organisatie.” Maar waarom acteren we er dan nog niet op? Wat maakt dat we er wel over praten maar niet komen tot de uitvoering ervan? Want als we het zo belangrijk vinden, wat weerhoudt ons er dan van om ‘gewoon’ iets te gaan doen? Is het gebrek aan leiderschap? Executiekracht? Of de behoefte aan een gedegen plan? 

Start met een plan

In mijn optiek is het een combinatie van deze factoren. En in alle eerlijkheid: een herkenbare. Want als problemen zo groot worden (in dit geval bijvoorbeeld het enorme tekort aan personeel) dan verlammen we soms. Simpelweg omdat we niet weten waar te beginnen. Alles lijkt belangrijk én urgent, waardoor er in de praktijk eigenlijk weinig concreet wordt. Door uit te zoomen, een gedegen plan van aanpak te maken en volgens dat plan te werken, geven we richting aan de dingen die gedaan moeten worden en lossen we problemen op. Dat gaat niet van de ene op de andere dag. Vaak is er veel tijd nodig. In de praktijk zien we bij Foqus bijvoorbeeld dat voor het goed slagen van projecten vaak minimaal zes maanden tot een jaar nodig is. Dus verwacht niet vanaf dag 1 een resultaat, maar durf te kijken naar de horizon. Door gaandeweg stappen te zetten en te focussen op het einddoel bereik je vanzelf de gewenste resultaten. En terwijl je daarmee bezig bent zie je dat lang niet alles zo belangrijk is als je ooit dacht. Dat geeft rust, toch? 

Kun jij hier hulp bij gebruiken? Laat het me weten. Ik ben bereikbaar op: 06-18957320 en via mail: ferdinand@foqus-advies.nl

Dit artikel is geschreven door Ferdinand Vroon